نابغه ی فیزیک

«توماس یانگ» در 13 ژوئن 1773 در «سامرست» انگلیس به دنیا آمد. او به «یانگ اعجوبه» معروف شد. زیرا در 2 سالگی خواندن را یاد گرفت و در هشت سالگی به تنهایی به آموختن ریاضی پرداخت. وی در 9 سالگی شروع به یادگیری زبان های فرانسوی، ایتالیایی، عبری، عربی و فارسی کرد؛ به طوری که در 14 سالگی این زبان ها را می دانست.
یانگ تحصیلات دانشگاهی خود را در رشته پزشکی به پایان رساند و در انستیتوی سلطنتی لندن مشغول به کار شد. او مطالعات خود را بر روی ساختمان چشم و ماهیت نور متمرکز کرد و اولین تئوری خود را درباره تطابق در بینایی مطرح نمود. 

از کارهای دیگر یانگ، مطالعه بر روی نیروی کشش سطحی مایعات و نیز نیروی کشش در جامدات است. به دلیل کارهای علمی او در این مورد، ضریب کشسانی موسوم به « مدول یانگ » را به نام او انتخاب کرده اند.

دیل کارنگی

 

دیل کارنگی در سال ۱۸۸۸ در مریویل میسوری در یک خانواده زارع فقیر متولد شد . او تا دوران نوجوانی مجبور بود که ساعت ۳ صبح از خواب بیدار شود تا گاوهای پدر و مادرش را بدوشد. او بعداً در دانشکده ایالتی معلمان در وارنزبورگ تحصیل کرد. به عنوان اولین شغل بعد از اتمام دوره دانشکده به گاوداران دوره های آموزشی مکاتبه ای می فروخت. بعد شروع به فروش صابون و روغن خوک به شرکت آرمور کرد. او در جریان این فروش از موفقیت بسیار بزرگی برخوردار گردید.

علاقه دیل کارنگی به بازیگری سبب شد که به آکادمی هنرهای دراماتیک نیویورک برود. بعد از آن بار دیگر به عرصه فروش بازگشت و شروع به فروش اتومبیلهای پکارد کرد. او باشگاه جوانان مسیحی (وای ام سی ای) را متقاعد کرد تا اجازه سخنرانی به تجار را به او بدهند. این کار او با موفقیت بسیار بزرگی روبه رو شد. در همین زمینه و در ارتباط با این دوره او کتاب سخنرانی برای عموم و تاثیرگذاری بر بازرگانان را به رشته تحریر درآورد. از جمله سایر کتابهای دیل کارنگی می توان به «چگونه نگرانی را متوقف کنیم» و «زندگی را شروع کنید» و «لینکلن مردی ناشناخته» اشاره کرد.  او در سال ۱۹۵۵ دارفانی را وداع گفت.

راز های یک نابغه

- او با سر بزرگ متولد شد.

-حافظه اش به خوبی آنچه تصور می شود، نبود.

- او ازداستانهای علمی-تخیلی متنفر بود.

-او در آزمون ورودی دانشگاه اش رد شد.

 -علاقه ای به پوشیدن جوراب نداشت.

-او فقط یکبار رانندگی کرد.

-الهام گر او یک قطب نما بود.

و اما :

 راز نهفته در نبوغ او

بعد از مرگ انیشتین در 1955 مغز او توسط توماس تولتز هاروی برای تحقیقات برداشته شد.

اما اینکار بصورت غیر قانونی انجام شد. بعدها پسر انیشتین به او اجازه تحقیقات در مورد هوش فوق العاده پدرش را داد.

هاروی تکه هایی از مغز انیشتین را برای دانشمندان مختلف در سراسر جهان فرستاد. از این مطالعات دریافت می شود که مغز انیشتن در مقایسه با میانگین متوسط انسانها،مقدار بسیار زیادی سلولهای گلیال که مسئول ساخت اطلاعات هستند داشته است.همچنین مغز انیشتن مقدار کمی چین خوردگی حقیقی موسوم به شیار سیلویوس داشته، که این مسئله امکان ارتباط آسان تر سلولهای عصبی را بایکدیگر فراهم می سازد.

علاوه بر اینها مغز او دارای تراکم و چگالی زیادی بوده است و همینطور قطعه آهیانه پایینی دارای توانایی همکاری بیشتر با بخش تجزیه و تحلیل ریاضیات است.

دیریه_ اراسم

 

 این فیلسوف هلندی در سال 1467 در شهر روتردام هلند چشم به گیتی گشود.

 او از خانواده ای متوسط حال به لحاظ اقتصادی بود. دیریه پس از اتمام تحصیلات ابتدایی و متوسطه  به فرانسه رفت و پس از مدتی از آنجا به انگلیس سفر نمود و آنگاه بعد از اتمام تحصیلات عالیه  اش به ایتالیا رفت.

 او از فلاسفه و نویسندگان بزرگ قرن شانزدهم میلادی محسوب میشود و در تغییر و تحولات آن  سامان در سده شانزدهم نقش مهمی را ایفا نمود.

 او تا پایان عمر چند سفر دیگر نیز انجام داد و پس از بازگشت از ایتالیا به دربار "هانری هشتم"  پادشاه انگلیس رفت و مدتی بعد در فنلاند مشاور مخصوص "شارلکن" امپراتور آنجا شد.

 آنگاه چندی بعد به تعلیم فرزند" ژاک چهارم" سلطان اسکاتلند همت گمارد.

 او به علت ارائه ی برخی نظرات جدید در فلسفه هستی و دگرگونی های اجتماعی، مدتی برخی  از کتاب هایش به دستور برخی اربابان کلیسا ممنوع الچاپ گردید و حتی برخی از آنها را  سوزانیدند.

 پادشاهان و فرمانروایان ایشان را گرامی داشته و حتی پادشاه فرانسه ریاست دانشگاه پاریس را  به وی پیشنهاد کرد که او نپذیرفت. او در انقلاب فرهنگی رنسانس نقش بسزائی داشته.

 از آثار  وی میتوان: 

   "ستایش دیوانگی"

   "سخنان کوتاه"

   "گفتار ها" را نام برد.

 وی به سال 1536 در شهر بال سوئیس دیده از جهان فرو بست.

گالیله

تا به امروز گالیله هنوز هم به عنوان کسی که بیشترین سهم را در پیشرفت علم داشته شناخته شده است. با وجود اینکه به خاطر اعتقادش توسط کلیسا مورد آزار و اذیت قرار گرفت اما حتی آن هم او را از انجام اکتشافاتی که در عصر حاضر هم مورد استفاده هستند باز نداشت. او نه تنها یک فیزیکدان بلکه ستاره شناس و فیلسوف هم بود. سهم او در پیشرفت علم، اختراع تلسکوپ و بیان دو قانون اول حرکت را در بر دارد.

ژوزف -ادیسون JOSEPH-ADDISON

"ژوزف ادیسون"نویسنده و شاعر سیاسی مسلک انگلیسی در سال 1672 پا به عرصه هستی نهاد.

پدرش لیکیلوت ادیسون که فردی مقید به مذهب و در ضمن صاحب ادب و قلم نیز بود.وی پس از فارغ التحصیلی از دانشگاه اکسفورد به ادبیات روی آورد.اشعاری را که به زبان لاتین سرود مورد پسند "درایون" قرار گرفت و از آن به بعد با حقوق دولتی که دریافت می کرد به مسافرت های تجربی خود در زمینه سیاسی اجتماعی به سراسر اروپا دست زد.

وی به علت سیاق سیاسی که داشت در ژورنال معروف "تاتلر" با دوست  خود  "ریچارد استیل"دست  همکاری داد و با تجربه این همکاری خود بانی نشریه ی دیگری با نام"اسپکتیتور"که بسیار مشهور بود گردید.

او به سال 1716 با خانم "شارلوت کنتس دوارجر واریک"ازدواج نمود که بلافاصله با عنوان لرد به مقام عضو کمیسیون تجارت برگزیده شد.

از آثار مهم او میتوان کتاب "نامه های کاورلی" را نام برد.

وی در سال 1719 در حالی که تنها 47 سال سن داشت از دنیا رفت.

توماس-ادیسون THOMAS ADDISON

"توماس ادیسون" در سال 1847 در خانواده ای متوسط و در شهر میلان به دنیا آمد.

از ابتداء کودکی کنجکاو و جستجوگر بود و در همان اوان نوجوانی دست به آزمایشات حیرت آوری می زد.وی با خواهرش آزمایشگاهی در زیرزمین خانه ی کوچکشان درست کرده بودند و پنهانی دست به آزمایشات کوچک و مهمی میزدند.معلمین وی از کنجکاوی های او به ستوه می آمدند و همیشه به پدر و مادرش شکایت ادیسون را میبردند.

وی بعد از مدتی توسط پدرش به میشیگان رفته و ابتدا به حرفه ی خبرنگاری و سپس دست به انتشار روزنامه زد.الکتریسیته موضوعی بود که فکر اورا همیشه به خود مشغول میکرد.او با اختراع فونوگراف و میکروفون توسط همان وسایل ساده و ابتدایی که در آزمایشگاه خانه اش بود به موفقیت بزرگی دست یافت.

او با اختراع لامپ که شاهکار اختراعات وی محسوب میگردد خدمتی بزرگ به مردم جهان نمود.

وی دوبار ازدواج کرد و حاصل آنها 5 فرزند بود.

از دیگر اختراعات او میتوان به:

 "لکوموتیو برقی"

"پیل های بازگشتی"

"میکروفون"

"فیلم مخصوص دوربین فیلم برداری "و "باطری های قلیائی "اشاره کرد.

او در سال 1931 یعنی در 84سالگی چشم از جهان فرو بست.

اپیکور

این فیلسوف یونانی در سال 342 قبل از میلاد یعنی هفت سال پس از مرگ افلاطون در آتن و در کنار دریای اژه چشم بروی جهان پهناور گشود. خانواده وی بسیار فقیر و تنگ دست بودند او پس از گذراندن مقدمات تحصیل در ساموس و آسیای صغیر در هجده سالگی وارد آکادمی علوم گردید. او در اواخر سده چهارم در باغ مشهورش مکتب فلسفی نوینی با نام "مکتب اپیکوریسم" یا "پرستش لذت"را بنا نهاد. او فلسفه ای را بنیاد نهاد که دوست و دشمن فراوانی را برای خود آفرید. وی مردی با سعه صدر و آزاد اندیش بود بطوریکه اولین کسی بود که زنان به محضر درسش راه یافتند. جهان بینی و نگرش او به هستی بر ارج نهادن این جهان و پذیرش رنج و برخورداری از خوشی ها بود و همچنین به جهان عین و محسوسات تامل دقیق دارد و بی اعتقاد به متافیزیک و جهان ناشناخته می باشد. به همین منظور او را پدر فلسفه مادی"ماتریالیسم"جدید میخوانند. او منطق و طبیعیات را تابعی از اخلاق میدانست و آنها را برای پاکی فکر و نهاد متصور بود. از این فیلسوف چیزی جز چند نامه و طومار پراکنده چیزی بیش به جای نمانده است.

از آثار او:

*سه نامه به شاگردان*

مجموعه ی چهل مقاله اخلاقی*با نام *دکترین اساسی*

*مجموعه ی هشتاد سخن آموزنده اخلاقی*

*قطعه هایی از کتاب در باب طبیعت*      

که روی کاغذ پاپیروس در ایتالیا کشف شده است را میتوان نام برد.

وی به سال 270 قبل از میلاد چشم بر هم نهاد و بدرود حیات گفت.